ผับของคนอังกฤษ

Pub เป็นคำเรียกสั้นๆ ของ Public house ค่ะ ที่อังกฤษนี้มีผับที่เรียกว่าผับขนานแท้อยู่ค่ะซึ่งแตกต่างไปจากผับที่กรุุงเทพนะคะ
Typical British pub : ผับที่นี่จะมีลักษณะเป็นร้านขายเบียร์แบบชั้นเดียวหรือสองชั้นค่ะ บางแห่งที่ตั้งอยู่ในเมืองเล็กหรือชนบทชั้นอาจเป็นที่พักแรมค้างคืนสำหรับคนเดินทางด้วยโดยการสังเกตคำตรงคำว่า Inn ค่ะซึ่งคำนี้นอกจากจะแปลว่าโรงเตี๊ยมหรือโรงแรมเล็กๆแล้วนะคะ คำนี้ยังอาจใช้แทนผับได้ด้วยค่ะ
ภายในผับไม่มีการประดับแสงสีวูบวาบหรือเสียงเพลงเหมือนกับผับที่ประเทศไทยนะคะเพราะว่าเขาต้องการบรรยากาศที่สงบๆไว้ดื่มและพบปะพูดคุยกันซะมากกว่าค่ะ จะมีก็แต่เสียงจอแจพูดคุยทักทายกันเท่านั้น โดยทั่วไปแล้วผับจะเป็นบ้านหลังเล็กๆ ตั้งอยู่โดดๆไม่ติดกับบ้านพักอาศัยของคนอื่น ผับจะอยู่ติดถนนและหน้าผับก็จะมีเสาแขวนป้ายชื่อผับพร้อมกับรูปเครื่องหมายหรือสัญลักษณ์ของผับนั้นๆ
นอกจากผับเหล่านี้จะขายเบียร์เป็นหลักแล้วนั้นแต่ก็ยังมีเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์สูงและที่ไม่มีแอลกอฮอล์ รวมทั้งของแกล้มที่เป็นมันฝรั่งบางๆทอดกรอบ ส่วนผับนอกเมืองบางแห่งก็จะมีบริเวณที่เรียกว่า เบียร์การ์เดน์ ค่ะจะมีโต๊ะและที่นั่งให้เแขกที่พาเด็กๆมาด้วยนั่งรับประทานอาหาร แต่ว่าปกติแล้วนั้นเค้าจะไม่อนุญาตให้เด็กเข้าไปในบริเวณผับค่ะ แต่ถ้ามีบริเวณเบียร์การ์เด้นอย่างที่ว่านี้ผู้จักการร้านก็จะอนุญาตให้เด็กไปนั่งทานอาหารในส่วนนั้นได้ และยังมีข้อยกเว้นห้ามเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี ซื้อหรือดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ด้วยค่ะ ถ้าร้านไหนผิดกฎก็จะถูกสั่งปิดทันที
คนอังกฤษมักจะมีผับที่ตนเองชอบใกล้ๆบ้านค่ะ และมักเรียกว่า local ซึ่งนานากับเพื่อนก็มีผับที่ว่านี้หลายแห่งเหมือนกันค่ะเพราะเวลานัดเจอกันแค่บอกว่าที่เดิมเหมือนกันกับที่เรานัดเพื่อนของเราในประเทศไทยแหล่ะค่ะ เพื่อนเค้าก็จะรู้ทันทีว่าที่ไหน หรือบางครั้งก็จะแวะที่ผับหลังจากเลิกงาน เวลาสั่งเบียร์ก็ต้องบอกชนิดของเบียร์ให้ถูกกับบาร์เทนเดอร์ด้วยนะคะ นานาโดนมาแล้วเพราะความไม่รู้ของนานาเองค่ะแต่ว่าก็เป็นการเรียนรู้ที่ดีอย่างหนึ่งเหมือนกัน อย่างเช่น ถ้าเพื่อนๆจะเอาเบียร์
Bitter : เป็นเบียร์ยอดนิยมของที่นี่เห็นจะว่าได้ แต่มันเป็นเบียร์ชนิดแรงและมีแอลกอฮอล์สูงมาก สีอำพันอ่อน แต่ว่าไม่มีรสขมเหมือนกับชื่อของมันหรอกนะคะ ไอ้เจ้าเบียร์ตัวนี้นานาไม่ค่อยชอบเท่าไหร่เพราะว่ามันแรงเกินไปสำหรับนานาค่ะ
Lager : ส่วนเบียร์ตัวนี้จะรสอ่อนกว่าค่ะ มีฟองมาก และดื่มแบบเย็นๆถ้าเติม Lamonade or Lime Juice ก็จะเรียกว่า Lager Top or Lager and Lim ค่ะ
Shandy : จะเป็นเบียร์ บิทเทอร์ กับ น้ำเลมอนเนดที่เอามาผสมกันอย่างละครึ่ง เบียร์ตัวนี้จะเหมาะกับผู้หญิงดื่มมากค่ะเพราะเป็นเบียร์ที่ไม่แรงมาก ค่ะ
Stout : เป็นเบียร์สีน้ำตาลเข้ม ทำจากมอลล์หรือข้าวบาร์เลย์คั่วแล้วก็นำไปหมัก เบียร์ชนิดนี้จะแรงมากพอสมควร
Ale : เป็นเบียร์ชนิดอ่อนมาก มีรสหวานนิดๆค่ะ สีเข้มกว่าเบียร์ธรรมดาทั่วไปค่ะแต่ไม่เป็นที่นิยมเท่าไรนัก แต่ว่าถ้าเป็น pale ale จะแรงเช่นเดียวกันกับ บิทเทอร์ค่ะ
เวลาที่สั่งเบียร์ก็ต้องบอกปริมาณไปด้วยค่ะเพราะเค้าจะปั๊มเบียร์จากถ้งเบียร์เลยค่ะเหมือนกับเบียร์สดบ้านเราแหล่ะค่ะ ทางการเค้าได้กำหนดให้มีการวัดปริมาตรของเหลวของเบียร์ไว้แค่ 2 ขนาดเท่านั้นค่ะ และหน่วยวัดที่ว่านี้เค้าจะเรียกว่า ไพน์ [pint]ก็จะประมาณ 0.57 ลิตรหรือครึ่งค่อนลิตร ส่วน half ก็คือครึ่งหนึ่งของไพน์ค่ะ ที่ผับเค้าจะมีแก้วเบียร์ขนาดหนึ่งไพน์ไว้บริการลูกค้าอยู่แล้วค่ะ
a pint of Guinness
a half of lager
ในอังกฤษนั้นจะมีโรงเบียร์ทั้งขนาดเล็กและขนาดใหญ่ไม่ต่ำกว่า 200 แห่งทั่วประเทศ โรงเบียร์เหล่านี้ประมาณ 85 เปอร์เซ็นต์เป็นของสี่บริษัทยักษ์ใหญ่ ซึ่งทางการกำหนดว่าเมื่อผลิตออกมาแล้วก็ต้องกระจายตามผับต่างๆให้ได้ไม่ต่ำกว่า 1000 แห่งค่ะ เพราะอย่างนี้จึงมีทั้ง ผับอิสระกับผับที่ผูกหมัดจำกัดขายเฉพาะเบียร์ของบริษัทหรือยี่ห้อมใดยี่ห้อหนึ่งเท่านั้นค่ะ ส่วนอังกฤษขนานแท้และเวลล์ ผับจะเปิดเป็นสองช่วงคือ เที่ยงวันถึงบ่าย 3 โมง และ 1 ทุ่มจนถึง 4 ทุ่มครึ่ง และปิด 5 ทุ่มในคืนวันศุกร์และเสาร์ ส่วนในสก็อตแลนด์จะอนุญาตให้ดื่มได้จนถึงเช้าตรู่และตลอดวันอาทิตย์เหมือนกับผับบาร์บางแห่งในประเทศไทยค่ะ และในผับบางแห่งก็ยังมีเครื่องเล่นอย่างจำพวก ปาลูกดอก สนุกเกอร์หรือบิลเลียด แต่จะเป็นเครื่องหยอดเหรียญ ไว้บริการด้วยนะคะ นานาเคยได้ดื่มฟรีเพราะเจ้าเครื่องนี้ด้วยค่ะThanks for picture from philli-photo.com